بررسی تأثیر اقدامات مدیریت کیفیت فراگیر بر عملکرد نوآوری از مسیر قابلیت یادگیری سازمانی در صنعت بانکرینگ

هدف: بسیاری از محققان عقیده‌ دارند که «مدیریت کیفیت فراگیر» تأثیر مثبتی بر عملکرد نوآورانه دارد. از طرف دیگر توانایی یادگیری می‎تواند قابلیت نوآوری‌های سازمانی را ارتقا دهد و مزیت رقابتی را در محیط‌های تجاری متغیر، نگهداری کند. پژوهش حاضر به بررسی تأثیر «اقدامات مدیریت کیفیت فراگیر» و «قابلیت یادگیری سازمانی» بر «عملکرد نوآوری» در صنعت بانکرینگ (سوخت‌رسانی دریایی) می‎پردازد. روش: مدل مفهومی پژوهش از ادغام چندین مدل حاصل شده و جامعه آماری آن نیز مدیران و کارشناسان ارشد شرکت‌های فعال در صنعت نفت و گاز و حوزه سوخت‌رسانی ایران است. فرضیه‌های مدل مفهومی در این پژوهش با ابزار پرسشنامه و تجزیه و تحلیل‌های آماری و روش مدل‌سازی معادلات ساختاری آزمایش شدند. یافته‎ها: یافته‌های ناشی از این پژوهش نشان داد ارتقای «اقدامات مدیریت کیفیت فراگیر» با توجه به تأثیری که بر «قابلیت یادگیری سازمانی» دارد، به‌طور غیرمستقیم بر «عملکرد نوآوری» شرکت‌های فعال در حوزه بانکرینگ تأثیرگذار است. نتیجه‎گیری: بر اساس نتایج پژوهش مشخص شد در شرکت‌های صنعت بانکرینگ متغیر «اقدامات مدیریت کیفیت فراگیر» در حدود 85 درصد از تغییرات «قابلیت یادگیری سازمانی» را پیش‌بینی می‌کند.